วันนี้เราจะมาแนะนำขั้นตอนการขายฝากบ้านพร้อมที่ดิน ให้ผู้ที่สนใจได้มาศึกษา และทำความรู้จักกัน ด้วยความที่เป็นการทำนิติกรรมสำคัญ การดำเนินทุกขั้นตอนให้ถูกต้องตามกฎหมายมีเอกสารและหลักฐานประกอบชัดเจน จัดเป็นสิ่งที่มีความสำคัญมาก ถ้าพร้อมแล้วมาศึกษาก่อนที่จะไปทำนิติกรรมรูปแบบนี้กันเลย
ขั้นตอนการ ขายฝากบ้านพร้อมที่ดิน 5 ขั้นตอน
มาดูขั้นตอนการขายฝากบ้านพร้อมที่ดิน แบบถูกกฎหมายใน 5 สเต็ปนี้กันเลย
- ลงทะเบียนขายฝากที่ดิน กับบริษัทที่คุณสนใจ
- รอรับการแจ้งผลการประเมินว่า ผ่านหรือไม่
- เลือกข้อเสนอที่เหมาะสมกับคุณมากที่สุด
- ทำสัญญา ขายฝากบ้านพร้อมที่ดิน ณ กรมที่ดิน
- ก่อนที่จะจรดปลายปากกาเซ็นสัญญาใด ๆ ให้คุณอ่านรายละเอียดในสัญญาให้ครบถ้วนและเข้าใจเสียก่อน และทำหนังสือสัญญาขายฝากที่ดิน และจดทะเบียนต่อเจ้าหน้าที่กรมที่ดิน
หลังการขายฝากบ้านพร้อมที่ดิน คุณจะได้รับเงินก้อนตามที่เขียนไว้ในสัญญา หลังจากนั้นให้คุณจ่ายดอกเบี้ยให้กับผู้ซื้อฝากที่ดิน จนกว่าจะไถ่ถอนที่ดินคืนได้
ทำความรู้จักกับการ ขายฝากบ้านพร้อมที่ดิน
อีกหนึ่งองค์ประกอบสำคัญ ในการทำนิติกรรมขายฝากบ้านพร้อมที่ดิน ก็คือสัญญาขายฝากที่ดิน ซึ่งเป็นสิ่งที่กำหนดรายละเอียดต่าง ๆ ในการทำนิติกรรมในครั้งนี้ โดยรายละเอียดที่จะต้องมีในสัญญาขายฝากที่ดิน ได้แก่
- ชื่อจริง-นามสกุล ที่อยู่ของทั้งผู้ขายฝากที่ดินและผู้รับซื้อฝาก
- รายละเอียดของที่ดิน ที่จะทำการขายฝาก เช่น ขนาดที่ดิน ตำแหน่งของที่ดิน เป็นต้น
- ราคาขายฝากที่ตกลงกันทั้ง 2 ฝ่าย จะรวมไปถึงดอกเบี้ยที่ต้องจ่ายต่อปี
- ราคาค่าไถ่ถอนที่ดิน
- วันครบกำหนดที่สามารถไถ่ถอนได้ ของนิติกรรม ขายฝากบ้านพร้อมที่ดิน
ข้อควรระวังในการทำสัญญาขายฝากที่ดิน
ก่อนทำสัญญาขายฝากบ้านพร้อมที่ดิน คุณจะต้องอ่านสัญญาโดยละเอียด และพิจารณาให้ชัดเจนกระจ่างใจว่า ข้อตกลงนี้เป็นไปตามที่ตกลงกันหรือไม่ นอกจากนี้หลังทำสัญญาขายฝากที่ดินแล้ว สิ่งที่คุณต้องรู้คือ ที่ดินจะกลายเป็นกรรมสิทธิ์ของผู้รับซื้อฝากทันที ให้คุณต้องพิจารณารายละเอียดให้ถี่ถ้วน
- ดอกเบี้ยที่คุณต้องจ่าย คิดเป็นเท่าไหร่ต่อปี แต่ทั้งนี้ ทั้งนั้นดอกเบี้ยจะต้องไม่เกิน 15% ต่อปี และถ้ารายละเอียดคิดออกมาเป็นรายเดือน ให้คำนวณเป็นรายปีก่อน
- ช่องทางการชำระดอกเบี้ย มีช่องทางที่คุณสะดวกหรือไม่
วงเงินที่คุณได้รับ เป็นจำนวนเงินในที่เหมาะสมหรือไม่ และคิดราคาจากการประเมินแบบใด ระยะเวลาที่กำหนดในการไถ่ถอน คือกี่ปี อย่างไรก็ตามส่วนใหญ่มีการกำหนดไว้ไม่ต่ำกว่า 1 ปี และสูงสุดไม่เกิน 10 ปี